Nieuw Zeeland loopt op z'n eind.....
Door: erikenelkie
16 November 2011 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Hey allemaal,
Hier weer een berichtje vanaf de andere kant van de wereld! We zitten nu in Christchurch, heerlijk met een biertje in de zon, te hopen dat de aardbevingen voorlopig nog maar even wegblijven...
Allereerst moeten we helaas melden dat alle trouwe lezers – die we echt HEEL erg waarderen – helaas zijn gezakt voor de scherpheids-test. We hebben namelijk in een van de laatste foto’s onze trouwe reisgenoot verborgen, en NIEMAND heeft ‘m ontdekt! We gaan ervan uit dat dit voldoende waarschuwing is voor jullie; een volgende onachtzaamheid in scherpte zal andere consequenties hebben. :-) Hihi...
Alle gekheid op een stokkie, we zitten hier dus in Christchurch, en morgen is onze laatste dag alweer in dit schitterende land! Wat zijn die 6 weken snel voorbij gegaan! Het laatste verslag heben we geschreven vanaf de schapen-camping in Invercargill, dus hieronder volgen de belevenissen van E&E sindsdien...
Vanuit Invercargill zijn we naar Bluff gegaan, oester-hoofdstad van Nieuw-Zeeland en zuidelijkste puntje van het vasteland! En daar moesten we – na onze reis naar het noordelijkste puntje (Cape Reinga) – natuurlijk ook een bezoekje aan brengen... Helaas bleek dat de oesters waren uitverkocht (opgegeten door alle rugby-fans), en dat het niet écht het zuidelijkste puntje was, maar dat dit een mooie publiciteitsstunt was. Tot zover Bluff!
Na Bluff zijn we doorgereden naar de Catlins; dit is een schitterend natuurgebied in het zuiden van het zuider-eiland. En daar hebben we gevonden: het echte zuidelijkste puntje! Jawel! En we zijn op de foto gegaan met het bordje waarop stond dat de zuidpool nog maar 4803 km ver weg was... Dat verklaarde de temperatuur ’s nachts; we hebben een klein pak sneeuw gehad!! Brrr. KOUD! Ons campertje komt namelijk uit 1876, en toen hadden ze nog geen dubbelglas en spouwmuren... Bovendien waaide het ZO hard op het zuidelijkste punt dat – als we ons niet goed hadden vastgehouden – we dit verhaal nu vanaf een ijsschots op Antartica hadden geschreven (zie foto voor het bewijs van de harde wind!). Houdt wel in dat onze enige speciaal voor de wereldreis gekochte lange broeken zichzelf dubbel en dwars hebben terugverdiend, aangezien we die nu al zo’n weekje of drie dag en nacht aanhebben omdt het anders ’s nachts te koud is :-S. Onbetwist hoogtepunt van de Catlins was toch wel The Lost Gypsy Gallery. Die verloren gypsy was echt GENIAAL! Hij had een grote camper omgebouwd tot gallerij, waar hij allerlei super-slimme en grappige dingen had uitgestald, zoals een fiets-tv (alleen als je kei-hard op dat ding fietste ging de TV aan), een piano met achter elke toets een ander geluidje of filmpje, een waterval met schoenen, schelpen, fluitketels en andere rare dingen, enzovoorts. Echt top!
Volgende bestemming was Dunedin, een studentenstadje aan de oostkust, en het aangrenzende Otago Peninsula. We hebben hier een paar dagen doorgebracht om inkopen te doen, de bewoonde wereld weer een beetje te verkennen, en om naar de broedplaats van albatrossen te gaan kijken. Die beesten zijn GROOT! Wow... Was wel mooi, maar niet geweldig, zeker niet toen we erachter kwamen dat die albatrossen ongeveer OVERAL zitten. Hey, daar gaat er weer een, boven ons hoofd! En nog een! Nee, die laatste was verzonnen, maar jullie begrijpen het wel... Anyway, mooi dus, maar niet ‘super’, zeker niet vergeleken met het volgende hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk): Mount Cook! De rit naar het hooggebergte was al bijzonder, maar de twee dagen die we daar hebben doorgebracht zijn echt onvergetelijk... Vanuit Mount Cook Village hebben we twee fantastische wandelingen gemaakt; eentje naar Lake Tasman, en de andere naar Kea Point. Allereerst iets over Lake Tasman: dit meer is ontstaan uit smeltwater van de Tasman Glacier, het water is steenkoud, en er drijven ongeveer 50 ijsbergen in! Iceberg, straight ahead!! Het water is grijs-groenig, en met die ijsschotsen leek het net op een maanlandschap... En aan de linkerkant van het meer hadden we een schitterend uitzicht op Mt. Cook, de hoogste berg van Australazie (nee, geen tikfout, zo schijnt dat te heten). We wilden zeggen dat het het mooiste landschap was dat we OOIT hadden gezien, maar dit hebben we nu al 4 keer gezegd, dus dat telt niet meer. Daarna zijn we naar Kea Point gelopen, waar we een geweldig uitzicht hadden op de top van Mt Cook, en we ook nog een dikke lawine hebben gezien! De vorige lawine die we hadden gezien was dat bergje sneeuw dat uit de dakgoot van onze flat viel, dus dit was best ‘impressive’. Even een quiz-vraag tussendoor: welke ‘Kiwi’ was de eerste persoon die ooit de top van Mt Everest heeft bereikt? Die man is legendarisch hier! We zijn benieuwd...
Na het schitterende Mount Cook zijn we doorgereden langs Lake Tekapo (schitterend!) naar Christchurch en het aangrenzende Banks Peninsula. Banks Peninsula is wel gaaf, vooral het stadje Akaroa is erg gezellig (alles is daar Frans, de straatnamen, de bakker, de slager, best een leuk sfeertje!). Daarna zijn we nog doorgereden naar Kaikoura, waar we de Peninsula Walkway hebben gelopen... Het is bijna niet te geloven, maar alweer: schitterend! Alles is hier zo divers en mooi en natuurlijk, we denken dat Louis Armstrong zijn Wonderful World hier heeft geschreven...
En nu zitten we dus weer in Christchurch. Bizar, maar de binnenstad ligt nog steeds volledig in puin. En dat is echt jammer, want de enige gebouwen met culturele en historische waarde op het zuidereiland stonden precies in dat centrum. We hebben echt schitterende gebouwen gezien met onherstelbare schade, zo jammer... Afgezien natuurlijk van de menselijke drama’s; heftig hoor. De mensen krijgen hier nog steeds 5000 naschokken per jaar...
Dan nog even een kleine kampeer-anekdote. Zo aan het einde van de Nieuw Zeeland reis, zijn we trouwens echt al doorgewinterde (helaas soms dus ook letterlijk) kampeerders geworden. Maar waar we toch nog niet helemaal aan kunnen wennen zijn sommige faciliteiten op de ‘dure’ campings. Zo moet je op de inhalige campings geld betalen om te douchen. Laatst was de prijs $ 2 voor tien minuutjes. Je kunt je voorstellen dat als je één keer in de vier dagen doucht :-), je een heel repetoire hebt af te werken, dus dat levert nogal eens problemen op. Uit principe betalen we (we komen toch uit Holland) dan alleen maar één keer $ 2, naast de 40 euro die je al betaalt voor het stukje gras waar je op staat en dan kan het dus weleens voorkomen dat je net één been, of één oksel geschoren hebt en dan de douche in een keer geen warm water meer geeft! Fijn voor dat ene behaarde been omdat het ’s nachts zo koud is, maar geen prettig gezicht. En dan kwam laatst de topper. Dit was een gratis douche, maar om hem aan te zetten moest je op een knop duwen aan de buitenkant! van het hokje. Geen probleem denk je dan, dan zet je hem toch gewoon aan voordat je eronder gaat staan en weer uit als je aangekleed bent. En dat klopt, ware het niet dat je die knop na elke vier minuten wéér in moest duwen :-S. We zijn dus bang dat Elkie meerdere malen een soort van onbedoelde striptease heeft uitgevoerd voor de overige camping gasten. On the bright side, deze keer in ieder geval met twéé geschoren benen :-)! Tot zover dus de Nieuw Zeelandse campings. We zijn benieuwd wat Australie voor ons in petto heeft!
Overmorgen heel vroeg vliegen we daar naartoe, dus morgennacht gaan we doorbrengen op het vliegveld. We hebben besloten dat de stoelen op het vliegveld niet harder kunnen zijn dan de plank onder ons 3cm dikke (dunne) matrasje, dus dat gaat goedkomen! We zijn erg benieuwd naar Australie: als het maar half zo mooi is als Nieuw Zeeland vinden wij het al goed... NZ rocks!!
Howdy en tot de volgende keer!
Hier weer een berichtje vanaf de andere kant van de wereld! We zitten nu in Christchurch, heerlijk met een biertje in de zon, te hopen dat de aardbevingen voorlopig nog maar even wegblijven...
Allereerst moeten we helaas melden dat alle trouwe lezers – die we echt HEEL erg waarderen – helaas zijn gezakt voor de scherpheids-test. We hebben namelijk in een van de laatste foto’s onze trouwe reisgenoot verborgen, en NIEMAND heeft ‘m ontdekt! We gaan ervan uit dat dit voldoende waarschuwing is voor jullie; een volgende onachtzaamheid in scherpte zal andere consequenties hebben. :-) Hihi...
Alle gekheid op een stokkie, we zitten hier dus in Christchurch, en morgen is onze laatste dag alweer in dit schitterende land! Wat zijn die 6 weken snel voorbij gegaan! Het laatste verslag heben we geschreven vanaf de schapen-camping in Invercargill, dus hieronder volgen de belevenissen van E&E sindsdien...
Vanuit Invercargill zijn we naar Bluff gegaan, oester-hoofdstad van Nieuw-Zeeland en zuidelijkste puntje van het vasteland! En daar moesten we – na onze reis naar het noordelijkste puntje (Cape Reinga) – natuurlijk ook een bezoekje aan brengen... Helaas bleek dat de oesters waren uitverkocht (opgegeten door alle rugby-fans), en dat het niet écht het zuidelijkste puntje was, maar dat dit een mooie publiciteitsstunt was. Tot zover Bluff!
Na Bluff zijn we doorgereden naar de Catlins; dit is een schitterend natuurgebied in het zuiden van het zuider-eiland. En daar hebben we gevonden: het echte zuidelijkste puntje! Jawel! En we zijn op de foto gegaan met het bordje waarop stond dat de zuidpool nog maar 4803 km ver weg was... Dat verklaarde de temperatuur ’s nachts; we hebben een klein pak sneeuw gehad!! Brrr. KOUD! Ons campertje komt namelijk uit 1876, en toen hadden ze nog geen dubbelglas en spouwmuren... Bovendien waaide het ZO hard op het zuidelijkste punt dat – als we ons niet goed hadden vastgehouden – we dit verhaal nu vanaf een ijsschots op Antartica hadden geschreven (zie foto voor het bewijs van de harde wind!). Houdt wel in dat onze enige speciaal voor de wereldreis gekochte lange broeken zichzelf dubbel en dwars hebben terugverdiend, aangezien we die nu al zo’n weekje of drie dag en nacht aanhebben omdt het anders ’s nachts te koud is :-S. Onbetwist hoogtepunt van de Catlins was toch wel The Lost Gypsy Gallery. Die verloren gypsy was echt GENIAAL! Hij had een grote camper omgebouwd tot gallerij, waar hij allerlei super-slimme en grappige dingen had uitgestald, zoals een fiets-tv (alleen als je kei-hard op dat ding fietste ging de TV aan), een piano met achter elke toets een ander geluidje of filmpje, een waterval met schoenen, schelpen, fluitketels en andere rare dingen, enzovoorts. Echt top!
Volgende bestemming was Dunedin, een studentenstadje aan de oostkust, en het aangrenzende Otago Peninsula. We hebben hier een paar dagen doorgebracht om inkopen te doen, de bewoonde wereld weer een beetje te verkennen, en om naar de broedplaats van albatrossen te gaan kijken. Die beesten zijn GROOT! Wow... Was wel mooi, maar niet geweldig, zeker niet toen we erachter kwamen dat die albatrossen ongeveer OVERAL zitten. Hey, daar gaat er weer een, boven ons hoofd! En nog een! Nee, die laatste was verzonnen, maar jullie begrijpen het wel... Anyway, mooi dus, maar niet ‘super’, zeker niet vergeleken met het volgende hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk): Mount Cook! De rit naar het hooggebergte was al bijzonder, maar de twee dagen die we daar hebben doorgebracht zijn echt onvergetelijk... Vanuit Mount Cook Village hebben we twee fantastische wandelingen gemaakt; eentje naar Lake Tasman, en de andere naar Kea Point. Allereerst iets over Lake Tasman: dit meer is ontstaan uit smeltwater van de Tasman Glacier, het water is steenkoud, en er drijven ongeveer 50 ijsbergen in! Iceberg, straight ahead!! Het water is grijs-groenig, en met die ijsschotsen leek het net op een maanlandschap... En aan de linkerkant van het meer hadden we een schitterend uitzicht op Mt. Cook, de hoogste berg van Australazie (nee, geen tikfout, zo schijnt dat te heten). We wilden zeggen dat het het mooiste landschap was dat we OOIT hadden gezien, maar dit hebben we nu al 4 keer gezegd, dus dat telt niet meer. Daarna zijn we naar Kea Point gelopen, waar we een geweldig uitzicht hadden op de top van Mt Cook, en we ook nog een dikke lawine hebben gezien! De vorige lawine die we hadden gezien was dat bergje sneeuw dat uit de dakgoot van onze flat viel, dus dit was best ‘impressive’. Even een quiz-vraag tussendoor: welke ‘Kiwi’ was de eerste persoon die ooit de top van Mt Everest heeft bereikt? Die man is legendarisch hier! We zijn benieuwd...
Na het schitterende Mount Cook zijn we doorgereden langs Lake Tekapo (schitterend!) naar Christchurch en het aangrenzende Banks Peninsula. Banks Peninsula is wel gaaf, vooral het stadje Akaroa is erg gezellig (alles is daar Frans, de straatnamen, de bakker, de slager, best een leuk sfeertje!). Daarna zijn we nog doorgereden naar Kaikoura, waar we de Peninsula Walkway hebben gelopen... Het is bijna niet te geloven, maar alweer: schitterend! Alles is hier zo divers en mooi en natuurlijk, we denken dat Louis Armstrong zijn Wonderful World hier heeft geschreven...
En nu zitten we dus weer in Christchurch. Bizar, maar de binnenstad ligt nog steeds volledig in puin. En dat is echt jammer, want de enige gebouwen met culturele en historische waarde op het zuidereiland stonden precies in dat centrum. We hebben echt schitterende gebouwen gezien met onherstelbare schade, zo jammer... Afgezien natuurlijk van de menselijke drama’s; heftig hoor. De mensen krijgen hier nog steeds 5000 naschokken per jaar...
Dan nog even een kleine kampeer-anekdote. Zo aan het einde van de Nieuw Zeeland reis, zijn we trouwens echt al doorgewinterde (helaas soms dus ook letterlijk) kampeerders geworden. Maar waar we toch nog niet helemaal aan kunnen wennen zijn sommige faciliteiten op de ‘dure’ campings. Zo moet je op de inhalige campings geld betalen om te douchen. Laatst was de prijs $ 2 voor tien minuutjes. Je kunt je voorstellen dat als je één keer in de vier dagen doucht :-), je een heel repetoire hebt af te werken, dus dat levert nogal eens problemen op. Uit principe betalen we (we komen toch uit Holland) dan alleen maar één keer $ 2, naast de 40 euro die je al betaalt voor het stukje gras waar je op staat en dan kan het dus weleens voorkomen dat je net één been, of één oksel geschoren hebt en dan de douche in een keer geen warm water meer geeft! Fijn voor dat ene behaarde been omdat het ’s nachts zo koud is, maar geen prettig gezicht. En dan kwam laatst de topper. Dit was een gratis douche, maar om hem aan te zetten moest je op een knop duwen aan de buitenkant! van het hokje. Geen probleem denk je dan, dan zet je hem toch gewoon aan voordat je eronder gaat staan en weer uit als je aangekleed bent. En dat klopt, ware het niet dat je die knop na elke vier minuten wéér in moest duwen :-S. We zijn dus bang dat Elkie meerdere malen een soort van onbedoelde striptease heeft uitgevoerd voor de overige camping gasten. On the bright side, deze keer in ieder geval met twéé geschoren benen :-)! Tot zover dus de Nieuw Zeelandse campings. We zijn benieuwd wat Australie voor ons in petto heeft!
Overmorgen heel vroeg vliegen we daar naartoe, dus morgennacht gaan we doorbrengen op het vliegveld. We hebben besloten dat de stoelen op het vliegveld niet harder kunnen zijn dan de plank onder ons 3cm dikke (dunne) matrasje, dus dat gaat goedkomen! We zijn erg benieuwd naar Australie: als het maar half zo mooi is als Nieuw Zeeland vinden wij het al goed... NZ rocks!!
Howdy en tot de volgende keer!
-
16 November 2011 - 04:19
Leoni:
Als je zoveel zenuwen hebt zodat je niet kunt slapen omdat je amandelen er morgen uit moeten, komt een verhaal van jullie zijde als een fantastische ontspanning zo midden in de nacht :) Wat staan jullie toch midden in een fantastisch avontuur! De dingen die jullie beschrijven en de foto's die daarbij horen ken ik alleen van tv of uit de film. Zo'n fantastisch landschap en een prachtige natuur! Gaaf! En nu lees ik ook nog op FB dat jullie kaartjes hebben voor de Australian Open! Hoe vet?! Ik wens jullie een hele fijne reis toe naar Australië en een super verblijf! Pas goed op elkaar en geniet. Carpe diem!
Kus Leo -
16 November 2011 - 07:42
Rick:
Wauw en nog eens wauw ..ik weet niet meer hoe ik nog meer superlative kan verzinnen om de mooie gebeurtenissen en foto's van jullie te beschrijven..
Hoop maar voor jullie dat australie inderdaad niet gaat tegenvallen na al dit moois...
Ik zou zeggen neem gepast afscheid van jullie trouwe 4wieler en op naar het volgende avontuur...kanjers
Bij de weg..antwoordt op de quiz is sir Edmund hillary ..toch ?
Have fun
X -
16 November 2011 - 08:02
Laura:
Weer een fantastisch verhaal!! Heb ook erg gelachen om de hachelijke momentjes haha maar echt super, jullie zullen dit land nog gaan missen! Maar ik weet zeker dat Australie ook heel veel moois te bieden heeft op haar eigen manier, hele goede reis straks, en hopelijk een campertje van iets groter formaat! :-D
Kijk goed uit en geniet! Dikke knuffel xxx -
16 November 2011 - 08:04
Laura:
O ja heb jullie vriend ook nog even opgezocht... Duidelijk aanwezig maar zeer verraderlijk met zo'n uitzicht ;-) -
16 November 2011 - 08:08
Thijs:
Dit is echt het mooiste verhaal van jullie dat ik ooit gelezen heb (of is dat niet meer geloofwaardig). De foto's trouwens ook weer een fantastische aanvulling! Wel jammer dat die schoen met waterval er niet op staat, ik probeerde hem te visualiseren maar het lukt nog niet...
Enjoy ;-) -
16 November 2011 - 08:59
Vera:
Super gaaf verhaal weer!! Ben zelf nog aan het twijfelen om volgend jaar naar NZ te gaan of Australie. Ik hoop dus dat ik straks op basis van jullie verhalen een keuze kan maken!!
Have fun in Australia!
Groeten Vera -
16 November 2011 - 11:48
Ramakers:
Hoi Ellie en Erik, wat is het toch weer een geweldig reisverslag ongelooflijk wat jullie allemaal gezien en meemak
en maar ook kou geleden maarja nu naar australie de zomer tegemoet goede reis en kijk goed uit heel veel groetjes -
16 November 2011 - 13:03
Eline:
Lieverds, wederom geweldig al jullie belevenissen te lezen en te zien.. Super! Lekker opbeurend wel zo achter je werkpc op een koude en druilerige herstdag ;-). Dikke kus -
16 November 2011 - 20:00
Jeanne:
´n Juweeltje. Berg ´t op in je Tasman :-) -
16 November 2011 - 20:06
Teuntje:
Ooooh! aaaah! Oeehh! :D ..hadden jullie dat niet kunnen verwachten trouwens in bluf? ;) Veel plezier! Liefs!! -
17 November 2011 - 13:37
Suus:
Muppies, wat mooi allemaal!!!!! Die natuur en al die geweldige verhalen. En wij zitten hier maar in de vrieskou naar suffe vallende bladereren te kijken. ôk moî.
En dan die tickets voor de Australian Open???? IK WIL MEEEEEEEE!!!!!!!!!
Love you, XXXXX Suus en ook van Sien natuurlijk. -
25 November 2011 - 22:37
Jan En Thea Wiggers:
scherpheids reactie. We hebben echt de beer in de boom wel gezien. Dachten dat dit een grapje was. Begrijp nu dat dit jullie trouwe reisgenoot is. Geweldig. Goed he dat wij dit wel gezien hebben. Wisten wel dat jullie niet alleen gingen.. Heel veel plezier nog met z'n drietjes en we lezen graag jullie reisverslag weer. -
29 November 2011 - 15:29
Aye Moonen:
Hoi Elkie en Erik,
Wat kan ik genieten van jullie geweldig avontuur. Echt om dik jaloers op te zijn!! De foto's maken alles nog wat mooier maar de verhalen worden zo leuk en levendig geschreven dat dit al een plaatje op zich is. Geniet nog en ik ga zeker de rest van jullie reis ook weer volgen.
Aye -
07 December 2011 - 09:14
Henny:
Hoi Elkie en Erik,
Een verlate reactie nog. Wat een prachtig verslag weer en ondanks alle ontberingen toch bijzonder dat jullie al deze mooie dingen kunnen zien en beleven. Jammer van de oesters maar misschien was het wel te koud om de juiste sfeer te bewekstelligen die bij oeters eten hoort, toch?
De eerste Nieuw Zeelander "bijnaam kiwi" was Edmund Hillary, opgezocht natuurlijk. Trouwens de kiwi is ook een bijzondere vogel '"zonder vleugels"
waar een hele geschiedenis aan vastzit. Fijne reis verder en tot de volgende keer. Gr. Henny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
