Krabi en Phi Phi

Voordat we aan de verhalen over Krabi en Ko Phi Phi beginnen, willen we jullie eerst even laten weten hoe leuk het is om alle reacties op onze verhalen en foto’s te lezen. Hebben niet altijd internet en dus niet altijd de kans om persoonlijk te reageren, maar het is echt heel leuk om jullie reacties te lezen!

Krabi dus.... Vanuit Ko Phangan zijn we hier naartoe gegaan. Is een beetje tegengevallen omdat Erik ziek werd in de nacht voordat we gingen (slecht eten waarschijnlijk) en Elkie twee dagen daarna...(ook slecht eten of hééél oud bier, we zijn er nog niet achter of je daar zo ziek van kunt worden) dus van de vier dagen op Krabi, hebben we er drie voornamelijk op de hotelkamer (c.q. WC) doorgebracht..... :-S
De laatste dag op Krabi zijn we met een longtailboat naar Railay gegaan. Een supermooi stuk strand van Krabi omgeven door kalksteenrotsen waar veel wordt geklommen... Gelukkig was dit heeel erg mooi, dus dat heeft onze tijd op Krabi weer enigszins goedgemaakt.

Wat trouwens in het algemeen, maar ook op Krabi nogal grappig is, is dat de lokale bevolking hier niet zo goed Engels spreekt... dus dat levert soms wat verwarring op. Zo kwam een serveerster onze clubsandwich en tunasandwich brengen en zei toen ze die bij ons neerzette: “wait, fin fai..!” dus wij schrokken ons rot en vroegen wat ze bedoelde maar besloten in ieder geval om nog even te wachten met eten....toen nog een keer “fin fai..!” en na nog een onbegijpelijke blik van ons weer “fin fai..!”. Na de derde keer gaf ze het op en wees ze naar de keuken waarna ze haastig wegliep om vervogens een paar minuten later aan te komen lopen met een bord “french fries”......!!! Dus.......

Geheel fit zijn we vervolgens vanmorgen vroeg met de boot vertrokken naar Ko Phi Phi waar we het meteen naar onze zin hadden en na een lekkere maaltijd op weg gingen naar “Long Beach”... een strand wat volgens de she mailische receptionist(e) een half uurtje lopen was... langs het strand. Naïef als we waren dachten we dat dit een makkelijk geasfalteerd weggetje zou zijn.... Niets was minder waar. Het begon inderdaad met een geasfalteerd weggetje... een meter of 30... daarna werd de weg afgewisseld door stukken strand en voor het grootste gedeelte kleine zandpaadjes, boomwortels en rostblokken tussen de bomen door met hier een daar een huisje van een resort... Op zich al een redelijke uitdaging op slippers... maar daar bleef het natuurlijk niet bij... na zo’n 20 minuten lopen horen we een meter links naast ons opeens een kei hard “sssssssccchhh” en zien we daar twee (valse?) ganzen hun territorium bewaken.. snel klein huppelpasje en hart in de keel natuurlijk, maar met goede moed verder... ganzen hebben we thuis inmmers ook..... Maar dan... als we “long beach” al in zich hebben en alleen de laatste boomwortel-rotsafdaling nog moeten trotseren, stopt Erik (die voorop loopt) ineens abrupt en maakt een soort van gorgelend schrikgeluid.... want... twee centimeter naast zijn voet (met alleen het slippertje) zitten twee slangen!!!! Aaaarggghhhh! Nadat de eerste schrik voorbij is en we ze voorzichtig nog eens bekijken, zijn ze ongeveer 50cm groot, maar het was dan ook onze eerste real life slang-ervaring ooit! Ook kleine slangen zijn dan heel eng...!
Na een paar uur lekker op het strand te hebben gelegen, van het uitzicht genoten en biertje gedronken (je kent het wel :)) zijn we dan ook blij als we op de terugweg voorbij het slangenstuk zijn... Dat geeft ons de rust om eens te kijken naar die gaten in de grond waar we op de heenweg als langskwamen en waarvan Elkie dacht dat het van die holletjes waren waar de zandkrabjes op het strand zich in verschuilen.. deze zijn alleen wat groter... Als we daar langskomen, links en rechts van het pad zitten overal gaten, zien we inderdaad het een en ander in de holletjes inschieten... we kijken ernaar zoals we op het strand ook steeds vertederd naar de schattige zandkrabjes hebben gekeken die zo raar zijwaarts bewegen, maar dan, als we goed kijken, blijken het VOGELSPINNEN te zijn!!!! Aaaaaaaarrrggggghhhhhh! Met een dozijn tegelijk sluipen ze de hollen in... sommigen helemaal en sommigen blijven halverwege nog even zitten om ons een fijne blik op hun achterste en 6 van de 8, dik behaarde poten te werpen........ Wie zei dat vakantie ontspannend was ?!?

Pffff.... nu dan maar lekker even uitrusten van al deze stress (wat maak je nou helemaal mee in Eindhoven) en dan lekker wat eten en drinken. Ko Phi Phi is zo op het eerste gezicht erg mooi, dus de komende drie dagen zullen we ons hier wel vermaken. Vervolgens gaan we dan naar Phuket om op de 14e Eriks 30ste verjaardag te vieren! :)
Al was hij van alle stress van de Long Beach wandeling vanzelf al bijna een jaartje ouder geworden.... (en ik ook) ;-)