Ko Phi Phi en Phuket

Hallo, daar zijn we weer. Inmiddels een aantal dagen en een aantal locaties verder. We zullen jullie er een chronologisch verslagje van geven, te beginnen met Ko Phi Phi.

Ko Phi Phi bleek inderdaad net zo ontspannend en mooi te zijn als we op het eerste gezicht dachten. We hebben dit, samen met Kho Phangan, tot een van de mooiste eilanden van Thailand benoemd. Het eiland is relatief klein, zodat je het hele eiland te voet kunt bezichtigen. Er zijn ook geen geasfalteerde wegen op het eiland en ook geen auto’s en maar één brommertje... de rest gebeurt te voet. Erg ontspannend... We hebben hier dan ook een paar dagen lekker genoten en gerelaxed.

Alhoewel een van deze dagen niet helemaal relaxed was. De derde dag van Ko Phi Phi gingen we namelijk een excursie doen. In eerste instantie zouden we met zijn 8en op een longtail boat gaan, echter door het slechte weer die ochtend was dit te gevaarlijk en ging de excursie niet door... (dubbel jammer omdat we om 07.30 ’s ochtends klaarstonden).. dus moesten we een excursie boeken met een grotere boot. Die ging twee uur later en inmiddels scheen er een zwak zonnetje, dus was achteraf toch niet zo erg. Behalve dat er op deze boot wel 80 mensen zaten. De excursie ging naar de eilanden rondom Ko Phi Phi, waaronder Monkey eiland, waar allemaal kleine aapjes uit je hand kwamen eten en Bamboo-island, zonder bamboe maar met een heeel mooi strand en uiteindelijk naar Ko Phi Phi Leh. Op Ko Phi Phi Leh is ook Maya bay gelegen, het strand waar de film The Beach is opgenomen. Door de Lonely Planet aangemerkt als mooiste strand ter wereld, dus we waren benieuwd.
We moesten er echter wel iets voor doen voordat we het mooiste strand ter wereld op konden... Aan de andere kant van het eiland stopte opeens de boot en legde ons uit dat we uit de boot moesten springen en naar het eiland moesten zwemmen om vervolgens naar de andere kant van het eiland te lopen naar het strand. Dit was echter makkelijker gezegd dan gedaan. We hadden eerder al vermeld dat het slecht weer was die dag en het zwemmen hield niet in dat we lekker op een strandje de (+1m hoge) golven konden uilopen, maar dat we via een touw dat van de boot naar het eiland gespannen was, door de zee met de laatste 15 meter allemaal rotsen, naar de rotsen aan de kust moesten zemmen en ons aan een aantal touwen vast moesten houden en er vervolgens met veel moeite en pijn uit het water moesten slepen... Geloof ons, dit valt echt niet mee met hoge golven, rotsen en heel veel mensen aan een touw... we zijn er dan ook niet zonder de nodige botsingen met rotsen vanaf gekomen... Maaaar... het was het waard. Aan de andere kant van het eiland was inderdaad een SCHITTEREND strand.. dat inmiddels ook door ons tot het mooiste strand van de wereld is gedoopt. We hebben er een paar foto’s van gemaakt in de hoop het over te kunnen brengen. We hopen dat het gelukt is, Het was in ieder geval een geweldige dag voor ons!

Ook zijn we nog naar een heel mooi uitkijk punt geweest op Ko Phi Phi, waar je de verbinding tussen wat eigenlijk twee eilanden zijn heel goed kunt zien. Ook hiervan een mooie foto.

Vanuit Ko Phi Phi zijn we met de boot naar Phuket gegaan. Beetje vreemd was wel dat we van de pier wegvoeren en na 3 minuten weer terug aanlegden aan de pier...
Na een half uur gewacht te hebben terwijl de Thaise bemanningsleden over de boot rondrenden en geen uitleg gaven, maar alleen tegen de mensen zeiden die op Phuket een vlucht moesten halen dat ze in een andere boot werden overgeplaatst, gingen we toch maar eens vragen wat er aan de hand was.... We bleken geen ‘propellor ’te hebben. Die was eraf gevallen. Tot op de dag vandaag zijn we er nog niet achter of ze hiermee de schoef bedoelden... :-S. Twee uur later gingen we in ieder geval alsnog op weg naar Phuket.
Helaas was het echt noodweer... windkracht zes ofzo... Toen de bemanningsleden kostzakjes kwamen brengen ging er al een lichtje branden.... even later, uit de bescherming van de baai op open zee, werd ons vermoeden bevestigd. Het was noodweer. De boot ging de hele twee uur van boven naar beneden en van links naar rechts op een en neer (je moest je serieus zittend op je stoel nog ergens aan vast houden om er niet vanaf te vallen) en de honderd chinezen die in het begin van de reis zoveel herrie maakten werden steeds stiller en begonnen groen te zien. En ja hoor.... na een half uur gaf de eerste het op en begon smakelijk in een van de kotszakjes te kotsen... Nou is dat al niet zo fijn om te zien, zeker niet als je zelf op een onstabiele boot zit, maar na drie kwatier begon dus zo’n 80% van de mensen op de boot te kotsen... Overal stonden kostzakjes op de boot, die helaas enigszins doorzichtig zijn en waarvan je dus een idee van de inhoud krijgt als je er perongeluk naar kijkt en zagen we mensen voorovergebukt boven de zakjes hangen.. GELUKKIG hadden we allebei een iPod bij ons en we moeten zeggen dat deze ons echt gered heeft. Door hem op zijn hardst aan te zetten en strak naar buiten te blijven kijken hebben we onszelf het lot van zoveel medepassagiers bespaard. Maar leuk was het niet!

In Phuket hadden we een erg goed hotel, voor de eerste keer niet met douche boven het toilet, maar heerlijk met bad. Dat was wel fijn, want het weer in Phuket was niet best Voor het eerst hebben we twee dagen achter elkaar regen gehad. En in het regensezoen is dat niet zomaar regen, maar echte stortbuien. We hebben dus lekker wat massages genomen en veel gegeten en gedronken. Ook hebben we hier Erik’s 30e! verjaardag gevierd. Zoals altijd met vrolijke dancemoves op Stevie Wonders Happy Birthdag en (bij gebrek aan echte, door Elkie zelfgemaakte) slingers en cakejes met kaarsjes. Ik moet zeggen, hij heeft het waardig ondergaan en is maar een half uurtje van die dag gedeprimeerd geweest over het bereiken van deze middelbare leeftijd :). Namens Erik nog bedankt voor alle felicitaties!

Na drie dagen zijn we met het vliegtuig naar het noorden gevlogen, voor een verblijf van een aantal dagen in Chiang Mai. Hierover meer in het volgende reisverslag.